Loading...
Καλοκαίρι. Μέσα Αυγούστου με το θερμόμετρο να χτυπάει κόκκινο. Τα εισιτήρια για Ζάκυνθο είναι στα χέρια μου και δίπλα η βαλίτσα με όλα τα συναφή για την παραλία. Κλείνω τα μάτια και η πρώτη σκέψη γίνεται εικόνα. Παραλία. Κρυστάλλινα νερά για ατέλειωτο κολύμπι και ένας ήλιος ό,τι πρέπει για λίγη ηλιοθεραπεία. Δεύτερη εικόνα. Mojito και μαργαρίτες στο beach bar, μουσική στη διαπανσόν και ηλιοκαμένα κορμιά τριγύρω. Επιτέλους, ήρθε η ώρα! Η ώρα να ανοίξω τα μάτια μου και να συνειδητοποιήσω ότι δεν είναι η κολλητή μου που με περιμένει στην πόρτα, αλλά οι γλυκύτατοι γονείς μου που με τόση λαχτάρα περίμεναν αυτές τις διακοπές. Και πως αλλιώς άλλωστε αφού «τόσα χρόνια έχουμε να πάμε κάπου όλοι μαζί βρε παιδιά!». Κοιταζόμαστε με τα αδέρφια μου και παίρνουμε όλοι μαζί μια βαθιά ανάσα. Θα τα καταφέρουμε…
Η πρώτη διαφωνία αφού πλέον είχαμε φτάσει στο νησί δεν άργησε να έρθει. Εμείς τα «νιάτα» θέλαμε μια παραλία με κόσμο και φωνές. Εκείνοι πάλι κάτι πιο ήσυχο και χαλαρωτικό. Η συμφωνία λοιπόν έγινε ως εξής: εμείς θα πηγαίναμε για μπάνιο στο Τσιλιβί και εκείνοι θα πήγαιναν λίγο πιο πέρα στην Μπούκα. Και ραντεβού αργότερα για να πάμε όλοι μαζί για φαγητό.
Απολαύσαμε λοιπόν ξέγνοιαστα οι μεν την πεντακάθαρη παραλία στο Τσιλιβί που ήταν φουλ οργανωμένη και έσφυζε από ζωή και οι δε την όμορφη και ήσυχη παραλία της Μπούκας. Όπως και να χει, απολαύσαμε όλοι ένα εξαιρετικό μπάνιο σε δύο από τις ομορφότερες παραλίες της Ζακύνθου και γλυτώσαμε από το γνωστό «φτάνει πια με την ηλιοθεραπεία παιδί μου!».
Επόμενη στάση, φαγητό στη «Βαρκαρόλα». Εκεί δεν υπήρχε λόγος να διαφωνήσουμε σε κάτι αφού ό,τι παραγγείλαμε εξαφανίστηκε στο λεπτό, με τα τηγανητά τυροπιτάκια να έχουν την τιμητική τους και με τη ζωντανή μουσική του μαγαζιού να μας συντροφεύει.
Πλησίαζε όμως σιγά- σιγά το βράδυ και έπρεπε να κινηθούμε έξυπνα αν θέλαμε να βγούμε κάπου για να συναντήσουμε κεφάτο κόσμο και καλή μουσική. Τους αιφνιδιάσαμε λοιπόν και βγήκαμε πριν από αυτούς. Για να πιάσουμε πρώτοι τραπέζι φυσικά! Στο La Grange Rock Bar. Η γκρίνια ήταν αναμενόμενη στην αρχή όταν αντίκρισαν τις ηλεκτρικές κιθάρες και τα ντραμς πάνω στη σκηνή. Όταν όμως άρχισαν να παίζονται κλασικά ροκ κομμάτια της εποχής τους που τους θύμισαν τα νιάτα τους, τότε οι μπυρίτσες άρχισαν να διαδέχονται η μία την άλλη.
Κάπως έτσι κύλισαν εκείνες οι διακοπές και ομολογώ πως ήταν από τις ομορφότερες και πιο χαλαρωτικές που έχω κάνει. Τα πρωινά σε διαφορετικές παραλίες προκειμένου να ικανοποιηθούν όλα τα γούστα. Έπειτα φαγητό όλοι μαζί σε κάποια από τις εξαιρετικές ταβέρνες που υπήρχαν στη Χώρα. Και το βράδυ ξεκινούσαμε πρώτα εμείς τη βόλτα γύρω από την πλατεία του Αγίου Μάρκου για να διαλέξουμε «δημοκρατικά» σε πιο από τα μπαράκια θα πίναμε το ποτό μας.
Η καλύτερη συμβουλή για να επιβιώσετε από τις οικογενειακές διακοπές; Καλή διάθεση και κέφι!
Για να γνωρίσετε κι εσείς την πανέμορφη Ζάκυνθο, επισκεφτείτε το σύνδεσμο: http://www.18-24.gr/destination/52