Loading...
Η ιστορία ξεκινά με την φίλη μου να προσπαθεί να με πείσει κάθε χρόνο να την επισκεφτώ στο σπίτι της στην Αγιάσο της Μυτιλήνης και εγώ για κάποιο άγνωστο λόγο να μην αποδέχομαι την πρόσκληση. Όλα αυτά μέχρι που αποφάσισα να πάω τελικά στη Μυτιλήνη, μία απόφαση που με οδήγησε στις καλύτερες διακοπές των τελευταίων χρόνων, γεμάτη αρώματα, χαλάρωση και βόλτες στην καταπράσινη Αγιάσω. Στο λιμάνι μας περίμεναν οι γονείς της φίλης μου για να μας πάνε στην Αγιάσω, μία διαδρομή σχετικά κοντινή, μόλις 24 χιλιόμετρα από τη Μυτιλήνη και όμορφη με το κατάφυτο τοπίο.
Το χωριό από μακριά μοιάζει σαν να σκαρφάλωσε στους πρόποδες του βουνού «Όλυμπος», ενώ τριγύρω η βλάστηση οργιάζει . Πεύκα, καστανιές και ελιές, ιδανικό μέρος για περιπατητικές διαδρομές. Το σπίτι, ένα από τα παραδοσιακά του οικισμού, με εντυπωσίασε από την πρώτη στιγμή σε συνδυασμό με την γειτονιά με τα λιθόστρωτα καλντερίμια , τα κεραμοσκεπή σπίτια με την εξαίρετη αρχιτεκτονική. Αποφασίσαμε να πάμε στον "Κήπο της Παναγίας", μια ολόδροση περιοχή στη σκιά ενός θεόρατου αιωνόβιου πλάτανου, όπου μπορούσαμε να απολαύσουμε όλη τη θέα του χωριού μέσα στην δασική έκταση, η οποία από ότι έμαθα είναι προστατευόμενη και από ότι είδα είναι ιδιαίτερου φυσικού κάλλους. Τις επόμενες μέρες σεργιανούσαμε στο χωριό ανακαλύπτοντας, εγώ δηλαδή, καθώς ερχόμουν πρώτη φορά στο νησί, εργαστήρια παραδοσιακών τεχνών, όπως κεραμική - ξυλογλυπτική. Πληθώρα υφαντών, ξυλόγλυπτων και κεραμικών που μαρτυρούν την παράδοση του οικισμού στην τέχνη, μαζί με τα εργαστήρια θεάτρου, το Λαογραφικό Μουσείο που βρίσκεται στην εκκλησία της Παναγίας της Βρεφοκρατούσας και το Εκκλησιαστικό Μουσείο με τα δημιουργήματα εκκλησιαστικής χειροτεχνίας. Η αίσθηση ότι βρίσκομαι σε ένα τόσο αυθεντικό και σχεδόν ιερό μέρος με συντρόφευε σε όλες μας τις βόλτες. Η περιήγηση στον Καστανιώνα ήταν ένα ξεχωριστό βίωμα. Θαυμάσαμε την φύση και το μεγαλείο της, κάναμε πικ-νικ και μπήκαμε στο αμάξι για να πάμε στους Άγιους Ανάργυρους, μία όαση δροσιάς με το ποτάμι, τα δέντρα και τα πλατάνια, κάτω από τα οποία απολαύσαμε το καφεδάκι μας στο μικρό γραφικό καφενεδάκι που βρισκόταν εκεί.
Και μιας και είχαμε πάει λίγο πριν τον Δεκαπενταύγουστο συμπέσαμε με το πανηγύρι της Παναγίας, όπου "δεκαπεντίσαμε" διανυκτερεύοντας στην ύπαιθρο στον αυλόγυρο της εκκλησίας. Φτάσαμε με τα πόδια, απολαμβάνοντας την ομορφιά της Αυγουστιάτικης νύχτας. Μικροπωλητές με τις πραμάτειες τους, ντόπιοι με τα τοπικά προϊόντα, όπως χαλβά, ξυνόμηλα, αχλάδια, καρύδια, και μυρωδιά ρίγανης και φασκόμηλου να ακολουθεί τα βήματά μας. Να μην πολυλογώ, μας έπιασε το ξημέρωμα στο Ναό, ωστόσο ήταν μία από τις ωραιότερες εμπειρίες της ζωής μου και από αυτές που καμιά φωτογραφία διακοπών δεν μπορεί να αποτυπώσει.
Το ταξίδι αυτό έφτασε στο τέλος του, όμως έδωσα υπόσχεση να πάω και του χρόνου. Τι λέτε να σας πάρω μαζί μου; Οπωσδήποτε! Μην το σκέφτεστε καθόλου!
Γνωρίστε κι εσείς από κοντά, τα παραδοσιακά χωριά της Μυτιλήνης.
Κλείστε ΤΏΡΑ τα καλύτερα πακέτα διακοπών για Μυτιλήνη μόνο εδώ:
http://www.18-24.gr/destination/105
