C’est la vie …at Paris! Ή αλλιώς έτσι είναι η ζωή …στο Παρίσι!!

Όταν θα πάω κυρά μου στο Παρίσι …θα σου αγοράσω ένα μαγνητάκι! Ξέρεις από αυτά που κολλάς στο ψυγείο σαν post-it για να σου θυμίζουν που έχεις πάει, που δεν έχεις πάει ποτέ, που θα ήθελες να πας πολύ και που δεν θα ξαναπατούσες ποτέ και για κανένα λόγο. Σαν αυτό που σου έφερε για δώρο και η ξαδέρφη σου από το τελευταίο της ταξίδι στο Παρίσι για να σου θυμίσει ότι ακόμη δεν έχεις πάει ενώ το θέλεις τόσο πολύ! Και κάπου εκεί σκέφτεσαι όλοι οι τουρίστες το βάζουν συνήθως σαν πρώτο προορισμό.. εσύ γιατί δεν το έχεις επισκεφτεί ακόμη;; Ετοιμάζεις λοιπόν βαλίτσα και ψάχνεις το κατάλληλο πακέτο. Εξάλλου Χριστούγεννα έρχονται, το δικαιούσαι ένα ταξίδι. Να πας λοιπόν στο Παρίσι! Γιατί θα πας και θα δεις και ένα σωρό πράγματα! Βάζεις τη φαντασία σου να δουλέψει και νοητά βρίσκεσαι να ξαπλώνεις στον καταπράσινο κήπο μπροστά από τον πύργο του Άιφελ βγάζοντας την κλασική φωτογραφία με φόντο το τοπ αξιοθέατο της πόλης το οποίο χτίστηκε σε μόλις δυο χρόνια παρακαλώ και έχει διαπιστωθεί ότι συρρικνώνεται!! Ω ναι, καλά άκουσες! Τέσσερις έως οκτώ ίντσες πιο κοντός τον χειμώνα, τέσσερις έως οκτώ ίντσες πιο ψηλός το καλοκαίρι! Και μιας και δεν θα βγάλεις τη μεζούρα να τον μετρήσεις μπορείς κάλλιστα να τον δεις να λάμπει το βράδυ όπου κάθε ώρα για πέντε ολόκληρα λεπτά ο πύργος καλύπτεται με χρυσά φώτα. Και καθώς ταξιδεύει η σκέψη σου στην όμορφη Γαλλία με τα ζεστά κρουασάν, την χαρακτηριστική προφορά και τον πολυβραβευμένο κινηματογράφο βρίσκεσαι ξαφνικά στο μουσείο του Λούβρου. Γιατί Παρίσι πας δεν θα δεις το δημοφιλέστερο μουσείο τέχνης στον κόσμο;; Φρόντισε μόνο να έχεις αρκετό χρόνο στη διάθεσή σου γιατί το μουσείο είναι αχανές και θα χρειαστείς σίγουρα πολλές ώρες αν θέλεις να δεις όλα τα εκθέματα από πολλά μέρη του κόσμου. Η Μόνα Λίζα, ο ακριβότερος πίνακας του κόσμου, που καμαρώνει σε περίοπτη θέση στο μουσείο σε περιμένεις να τη συναντήσεις από κοντά. Κι έτσι για την ιστορία να σε ενημερώσω ότι ο πίνακας που βρίσκεται εκεί δεν είναι ο αυθεντικός καθώς το πολύτιμο αυτό έργο τέχνης είχε κλαπεί από το μουσείο το 1911. Η φαντασία όμως δεν έχει όρια και γίνεσαι ξαφνικά παιδί για να μπεις στον μαγικό κόσμο της Ντίσνεϋλαντ για μια συνάντηση με τον Μίκυ, τη Μίνυ και όλους τους υπόλοιπους αγαπημένους παιδικούς ήρωες, γίνεσαι Εσμεράλδα και ανεβαίνεις τα σκαλιά της Παναγίας των Παρισίων ή αλλιώς Νοτρ Νταμ ντε Παρί, τον γοτθικού ρυθμού μεγαλύτερο καθεδρικό ναό του κόσμου και κανονίζεις για έξοδο και λίγη ακόμη διασκέδαση με την παρέα σου στο Μουλέν Ρουζ κλείνοντας ραντεβού στο περίφημο έργο του Ναπολέοντα, την Αψίδα του Θριάμβου, μια ακόμη λαμπρή Αψίδα η οποία δεσπόζει επιβλητικά στη μέση της πλατείας Σαρλ ντε Γκωλ, σαν μια άλλη Καμάρα της Θεσσαλονίκης. Και κάπου εδώ κλείνει το όνειρο και ξεκινάει το ταξίδι. Καλή διασκέδαση!!