Γαστρονομικοί θησαυροί στη Λισαβόνα.

Ο βακαλάος είναι το αγαπημένο ψάρι των Πορτογάλων τόσο πολύ ώστε μπορεί να μαγειρεύεται κάθε ημέρα του χρόνου και κάθε φορά η συνταγή να διαφέρει. Η αγαπημένη παραλλαγή όμως, που θα τη βρεις σε κάθε εστιατόριο αν κάνεις μία βόλτα στην  Alfama, είναι ο Bacalhau à brás. Βακαλάος αναμειγμένος με λεπτοκομμένες τηγανητές πατάτες, κρεμμύδι και αυγά σκραμπλ . Σερβίρεται στολισμένος με μαύρες ελιές και μαϊντανό.

Ένα πιάτο για γερά στομάχια είναι το Favas com enchidos που περιέχει μια ποικιλία από παστά  λουκάνικα. Chouriço, farinheira και morcela μαγειρεύονται μαζί με κοιλιά και πλευρά από χοιρινό και φασόλια. Ένα στιφάδο με ιδιαίτερη, έντονη γεύση που δεν έχεις ξαναδοκιμάσει.

Το δικό μας αγαπημένο χταποδάκι σε ελαιόλαδο έχει και εδώ τη τιμητική του. Η Πορτογαλία είναι μία χώρα που έχει αδυναμία άλλωστε σε ψάρια και θαλασσινά και μεγάλη παραγωγή ελαιόλαδου. Μην παραλείψεις λοιπόν να δοκιμάσεις μία ζεστή μέρα του καλοκαιριού, ψητό χταποδάκι με χτυπητές πατάτες.

Ένας συνδυασμός που είναι ιδιαίτερα δημοφιλής στις χώρες της Ιβηρικής χερσονήσου είναι το κρέας με θαλασσινά. Αυτή η συνταγή περιλαμβάνει χοιρινό κρέας με μύδια. Ένας απροσδόκητος συνδυασμός που λατρεύουν στη πρωτεύουσα. Πρώτα μαρινάρουν τα φιλετάκια χοιρινού με λευκό αρωματικό κρασί, πάπρικα, σκόρδο, κόλιανδρο, αλάτι και πιπέρι, μετά το τηγανίζουν και τέλος προσθέτουν τα μύδια. Μόλις τα μύδια είναι έτοιμα και ανοιχτά προσθέτουν τις πατάτες.

Αυτά τα καπνιστά χοντρά λουκάνικα που θα δεις παντού κρεμασμένα έχουν τη δική τους ιστορία. Τον 16ο αιώνα όταν η Εβραϊκή κοινότητα κρυβόταν από τους Πορτογάλους, υποκρινόμενοι ότι είχαν ασπαστεί τον καθολικισμό, αν δεν είχαν κρεμασμένα παστά χοιρινά λουκάνικα στο κελάρι τους προδίδονταν (καθώς οι Εβραίοι δεν τρώνε χοιρινό). Έτσι το alheira παρασκευάστηκε ώστε να μοιάζει και να μυρίζει σαν παστό χοιρινό λουκάνικο. Στη πραγματικότητα παρασκευάζονταν από κοτόπουλο ή άλλο κρέας ζώου, σκόρδο και ψωμί και μετά γινόταν καπνιστό. Σήμερα μπορείς να το δοκιμάσεις στο εστιατόριο σερβιρισμένο με πατάτες, ρύζι ή τηγανιτά αυγά.

Και για το τέλος ένα παραδοσιακό Πορτογαλικό επιδόρπιο. Το pastel de nata είναι μία  τάρτα από αυγά, εξωτερικά τραγανή και μέσα κρεμώδης και γλυκιά. Η δημιουργία της συνταγής χρονολογείται πριν από 300 χρόνια στη Belém της Λισαβόνας από τους μοναχούς στο Μοναστήρι των Ζερόνιμος.