Ώρα για φαγητό: CARU’ CU BERE.

Το ρουμανικό φαγητό δεν είναι τόσο φημισμένο εκτός χώρας όσο θα έπρεπε να είναι. Επηρεασμένο από γειτονικά κράτη όπως τη Σερβία, τη Τουρκία, τη Γερμανία και τη Ουγγαρία σε συνδυασμό με τη ρουμανική παράδοση έχει δημιουργηθεί κάτι ξεχωριστό. Τα παραδοσιακά φαγητά θυμίζουν κάτι από φαγητό γιαγιάς γεγονός που τα κάνει ακαταμάχητα. Το ‘’εθνικό’’ φαγητό της Ρουμανίας θα έλεγε κανείς πως είναι οι sarmale, (λαχανοντολμάδες τουρσί) και συνοδεύεται όπως και τα περισσότερα φαγητά τους με ζεστή  mămăligă (πολέντα). Ιδανικό γεύμα για να ζεσταθεί κανείς τους κρύους χειμώνες. Γενικά η ρουμανική κουζίνα χαρακτηρίζεται από κρέας με διάφορα μυρωδικά, καυτερά λουκάνικα, διαφόρων ειδών σούπες και λαχανικά συνήθως τουρσί. Για επιδόρπιο πρέπει οπωσδήποτε να δοκιμάσεις  cozonac που είναι γλυκό ψωμί κάτι σαν τσουρέκι, σαν κέικ αλλά πολύ πιο γευστικό, αλλά και gogosi που είναι παρόμοια με ντόνατς πασπαλισμένα με ζάχαρη και γεμιστά με φρούτα.

Αυτή η θρυλική μπιραρία είναι πλέον σύμβολο στο Βουκουρέστι αφού μετράει πάνω από 130 χρόνια ιστορίας! Πλέον εκτός από εστιατόριο και μπιραρία θεωρείται must αξιοθέατο για όποιον επισκέπτεται τη πρωτεύουσα της Ρουμανίας. Το 1879 υπήρχε μια μπιραρία με την ίδια ονομασία και οι αρχικοί ιδιοκτήτες της, προέρχονταν πέρα από τα βουνά, από τη περιοχή της Τρανσυλβανίας. Η ονομασία όπως είναι αναμενόμενο προήλθε από τα κάρα με άλογα που μετέφεραν τη μπίρα στη μπιραρία. Το 1899 ήταν η αρχή ενός πιο μεγαλεπήβολου σχεδίου, τη δημιουργία του υπέροχου κτηρίου που σήμερα στεγάζεται το εστιατόριο. Το αποτέλεσμα του αρχιτέκτονα Zigfried Kofsinsky ήταν τόσο εντυπωσιακό ώστε ο ιδιοκτήτης του κτηρίου και ο ιδρυτής της μπιραρίας τιμήθηκαν από τον τότε βασιλιά της Ρουμανίας Κάρολο Α’. Η χειρότερη όμως περίοδος για το ιστορικό αυτό κτήριο ήταν κατά τη περίοδο του κομμουνισμού όταν το εστιατόριο κατασχέθηκε από τη κυβέρνηση χωρίς προειδοποίηση. Το 1999 επανήλθε στα χέρια του ανιψιού του αρχικού ιδιοκτήτη και μετά από διάφορες ανακατασκευές άνοιξε πάλι το 2006 για να χαρίσει ξανά χαμόγελα. Όπως είχε άλλωστε πει και ο ιδρυτής του Nicolae Mircea «Με σκληρή δουλειά, υπομονή, ενέργεια, ειλικρίνεια και Θεού θέλοντος όλα είναι δυνατά.»

Το εσωτερικό του κτηρίου είναι σχεδιασμένο σε νέο-γοτθικό στυλ, διακοσμημένο με πλούσια μωσαϊκά, πολύχρωμα βιτρό, πίνακες και ξύλινα έπιπλα. Οι τοίχοι του καλύπτονται σχεδόν εξ ολοκλήρου από πίνακες που διατυπώνουν βουκολικές σκηνές της γερμανικής υπαίθρου το 17ο και 18ο αιώνα, ενώ διάφορα αγάλματα στο εσωτερικό και εξωτερικό του κτηρίου είναι εμπνευσμένα από σπουδαίες μπιραρίες του Μονάχου. Ένα πραγματικό έργο τέχνης θα έλεγε κανείς. Από την άλλη το κτήριο ξεδιπλώνεται ως εξής: το υπόγειο όπου υπάρχει το κελάρι με τα κρασιά και τις μπύρες, το κυρίως επίπεδο που βρίσκεται το εστιατόριο, δύο επιπλέον όροφοι όπου είναι η κατοικία του ιδιοκτήτη και των υπαλλήλων και μια μεγάλη σοφίτα που γίνεται ταράτσα τους καλοκαιρινούς μήνες.

Λένε πως όποιος ήρθε στο Βουκουρέστι και δεν επισκέφτηκε στο Caru' cu Bere είναι σαν να μην ήταν ποτέ εδώ. Εδώ θα πάρεις μια αυθεντική γεύση της χώρας, με παραδοσιακό φαγητό από παλιές και δοκιμασμένες συνταγές, παράλληλα με της σπιτική μπίρα του μαγαζιού όλα αυτά σε ένα μέρος που ξεχειλίζει ιστορία και παράδοση.  Πρέπει σίγουρα να δοκιμάσεις τη σπεσιαλιτέ του εστιατορίου που είναι χοιρινό κότσι με λάχανο τουρσί, πολέντα, χρένο και μία καυτερή πιπεριά. Φυσικά θα βρεις και όλες τις παραδοσιακές ρουμανικές συνταγές καθώς και εξίσου γευστικές παραλλαγές. Και ενώ ο λαός λέει ότι όταν τρώμε δε μιλάμε, δε λέει τίποτα για χορό και μουσική. Όσο απολαμβάνεις τα υπέροχα πιάτα το εστιατόρια δημιουργεί για σένα μια ευχάριστη ατμόσφαιρα με ζωντανή μουσική και χορό.