Μάλτα/Ίμπιζα: Οι εμπειρίες μου στα δυο εξωτικά νησιά!


Loading...

Δυο νησιά προορισμοί-όνειρο. Δυο νησιά που όλοι αγαπούν και θέλουν να επισκεφτούν. Η Ίμπιζα που θα λέγαμε πως είναι κάτι σαν τη Μύκονο της Ελλάδας, αν και πολλά level παραπάνω, και η Μάλτα, το πολύχρωμο νησί της Μεσογείου. Η Ίμπιζα που ενδείκνυται για διασκέδαση και party μέχρι το πρωί και η Μάλτα που προσφέρει χαλάρωση, ηρεμία και γνώσεις. Η Ίμπιζα έγινε γνωστή ξαφνικά και κυρίως για την πολυτέλεια και την διασκέδαση που προσφέρει στους επισκέπτες της. Τη Μάλτα από την άλλη, την γνωρίσαμε οι περισσότεροι μέσα από το Game of Thrones όπου γυρίστηκαν διάφορες σκηνές. Η πρόταση μου για το φετινό καλοκαίρι; Αφήστε πίσω την Μύκονο, την Σκιάθο και τα άλλα νησιά και επισκεφτείτε κάτι ξεχωριστό. Το ιδανικό θα ήταν μια αρχή στην Ίμπιζα για να το ευχαριστηθείτε και μετά από την διασκέδαση μια βόλτα στην παραμυθένια Μάλτα για ξεκούραση. Το σίγουρο είναι πως και τα δύο νησιά θα σας προσφέρουν ότι ακριβώς ζητάτε από αυτά. Δεν υπήρχε λόγος λοιπόν, να το καθυστερήσω άλλο. Μου χάρισαν απλόχερα την ευκαιρία να επισκεφτώ δυο νησιά παραδεισένια, παρέχοντας μου την μεταφορά και τη διαμονή άκρως οικονομικά και πιστεύατε θα πω όχι; Προφανώς και άρπαξα την ευκαιρία από το επόμενο κιόλας λεπτό. "Carpe Diem" έλεγαν οι παλιοί. Κάτι παραπάνω θα ήξεραν!

Είχα αποκτήσει έναν ακόμα λόγο να ανυπομονώ για το καλοκαίρι...

Γιατί η Ίμπιζα ξέρει!

Ποιος χαρακτηρισμός της ταιριάζει; Η πόλη που δεν κοιμάται ποτέ! Και κερδίζει δικαίως αυτό τον τίτλο. Είναι το νησί που μπορεί να ικανοποιήσει όλα τα γούστα και να αφήσει άναυδους όσους πιστεύουν το αντίθετο. Βέβαια για να μην λέμε τη μισή ιστορία, εγώ αγάπησα κι άλλα στην Ίμπιζα και νομίζω πως θα μιλήσω πρώτα για αυτά... Es Vedra άκουσα και νόμιζα πως με έβριζαν στα λατινικά. Κι όμως είναι ένα νησί απέναντι από την Ίμπιζα που κόβει την ανάσα. Όσο μακριά κι αν βρίσκεται από το κέντρο αποζημιώθηκα και με το παραπάνω όταν το έβλεπα από μακριά. Το τοπίο δεν περιγράφεται με λόγια. Δεν γίνεται να εξηγήσω τι έβλεπα. Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι τελικά "μια εικόνα, χίλιες λέξεις". Στην παλιά πόλη ή αλλιώς Dalt Vila, περπάτησα το πρώτο μου βράδυ. Μια βόλτα και ένα χαλαρό ποτό, δεν έβλαψαν ποτέ κανέναν! Γραφικά σοκάκια σε μια πόλη που θυμίζει κάτι από Ελληνικό νησί.. Στην Playa de Ses Salines σκέφτηκα "Μπορώ να μείνω για πάντα στην παραλία;". Η απάντηση ήταν όχι μάλλον γιατί δεν έμεινα εκεί όπως καταλαβαίνετε. Το θέμα είναι πως βρισκόμουν σε μια από τις πιο γνωστές παραλίες της Ευρώπης που παρά τον τουρισμό που δέχεται δεν έχει καταστραφεί ακόμα. Και ήρθε η στιγμή για διασκέδαση. Αμέτρητες επιλογές για beach bar και club. Τόσες πολλές που χάνεσαι κάπου στο ενδιάμεσο. Όπως ήταν αναμενόμενο δεν επισκέφτηκα μόνο ένα από τα μαγαζιά αλλά πολλά. Το αποτέλεσμα; Την επόμενη μέρα είχα ένα hangover που δεν θα ξεχάσω ποτέ.

Στη Μάλτα το παραμύθι ζωντανεύει...

Η αλήθεια είναι μια... Πριν από το Game of Thrones δεν ήξερα κάτι για τη Μάλτα. Γνώριζα απλά που βρίσκεται. Δεν είχα σκεφτεί ποτέ πως θέλω να την επισκεφτώ. Ήταν η καλύτερη επιλογή που θα μπορούσα να κάνω. Γνώρισα πολλά και αγάπησα ακόμα περισσότερα! Το πρώτο μέρος που θέλησα να γνωρίσω ήταν η πρωτεύουσα του νησιού, η Βαλέτα. Είχα διαβάσει πως η UNESCO την έχρησε ως την πόλη με την μεγαλύτερη συμπύκνωση ιστορικών μνημείων στο κόσμο. Όταν έφτασα εκεί λοιπόν κατάλαβα απευθείας τον λόγο. Όπου και αν κοιτούσα έβλεπα ναούς, θέατρα αιώνια, πολύχρωμα χαρακτηριστικά σπίτια και διάφορα άλλα αξιοθέατα. Αμέσως μετά έσπευσα να γνωρίσω την μεσαιωνική Mdina. Την πόλη που ήταν η πρωτεύουσα του νησιού ως τον μεσαίωνα και πλέον αποτελείται από 300 κατοίκους το πολύ. Σαν σε φυλακή οι κάτοικοι της δεν βγαίνουν από τα τοίχοι που την περιτριγυρίζουν. Μπορεί να το έκανα και εγώ αν έμενα εκεί καθώς η Mdina έχει τα πάντα και διατηρεί ακόμα το ύφος της ανεξάρτητα από την τουριστική άνοδο που έχει δεχτεί το νησί. Δεν θα μπορούσα να επιστρέψω από την Μάλτα χωρίς να δω από κοντά την Γαλάζια λίμνη ή αλλιώς το Blue Lagοon. Εκεί στο νησί του Comino βρίσκεται ένας ακόμα παράδεισος επί γης. Μια παραλία με τιρκουάζ νερά που καθηλώνουν απλά και μόνο με ένα βλέμμα. Ήταν η στιγμή που ένιωθα χαμένη. Ζούσα ένα όνειρο με ανοιχτά τα μάτια...